هنگامی که به کودک فشار میآورید که "سلامت کو؟ مگه گربه زبونتو خورده، بدو برو سلام کن، دست بده، ..." تنها اعتماد به نفس کودک را از بین می برید و مانع از این میشوید که کودک بتواند نظم دهی به رفتارهای اجتماعی خود را بیاموزد. در ادامه نکاتی در این زمینه ارائه می شود:
اولین قدم برای آموزش مهارت های اجتماعی به کودک این است که او را در محیط های اجتماعی مناسب قرار دهید. مهدکودک، کلاسهای گروهی و جمعهای دوستانه و خانوادگی امنی که فشار مضاعفی بر کودک وارد نمیکنند و خالی از سرزنش و آموزش مسقیم هستند، میتوانند کمک شایانی به بهبود مهارتهای اجتماعی کودک کنند.
سعی کنید اول شما به فرزندتان سلام یا از او تشکر کنید.
در جمع ها، خودتان با صدای رسا سلام کنید و رابطه را آغاز کنید. هرگز در جمع کودک را سرزنش نکنید یا به طور مستقیم او را تشویق نکنید که به کسی سلام کند. اجازه بدهید کودک شما را ببیند و یاد بگیرد.
در قالب بازی، سلام کردن را تمرین کنید. مثلاً با هم کلمه رمزی برای سلام کردن تعیین کنید، شیوه دست دادن مخصوص خود را ایجاد کنید، یا هر بار به شیوه یک قومیت یا فرهنگ با هم سلام و احوالپرسی کنید مثلاً شبیه سرخپوست ها یا چینیها. به این شکل بدون تذکر و سرزنش کودک را وارد فرایند تعامل اجتماعی میکنید.
نمایش و ایفای نقش میتواند به یادگیری این مهارت کمک بسیار زیادی کند. مثلا در بازی، نقش فروشنده و خریدار یا سایر نقش های اجتماعی را به عهده بگیرید و آغاز ارتباط و تداوم آن را تمرین کنید. میتوانید اشتباهات رابطه اجتماعی را در قالب نمایش به کودک نشان دهید و از او بخواهید آنها را اصلاح کند، مثلاً فروشنده بد اخلاقی که به کسی سلام نمی کند یا راننده تاکسی که با همه با اخم صحبت می کند. به این شکل به طور غیرمستقیم و از طریق بازی و خنده مفاهیم مهم را به کودک منتقل می کنید.
به خاطر داشته باشید که برای آموزش مهارتهای اجتماعی باید به تفاوت های فردی کودک احترام بگذارید و صبور باشید.
گامهای کوچک کودک و پیشرفتهای او را ببینید و تشویق کنید. حتی اگر با صدای آرام سلام کند یا تماس چشمی کوتاهی برقرار کند، لازم است تلاشش مورد توجه قرار گیرد.
عزت نفس سالم باید از دوران کودکی تلقین شود، زیرا این به فرزندان شما کمک می کند تا نقاط قوت و قابلیت های خود را بشناسند، از سنین جوانی نگرش مثبتی به زندگی داشته باشند و آنها را برای رویارویی با چالش هایی که ممکن است با بزرگ شدن برایشان پیش بیاید آماده می کند.
کودکانی که عزت نفس پایینی دارند ممکن است در برخورد و مدیریت مشکلات مشکل داشته باشند. آنها به راحتی ناامید می شوند و فکر می کنند در هیچ کاری خوب نیستند.برای مشاوره با بهترین روانشناس نوجوان در تهران اینجا کلیک کنید
در اینجا چند راه وجود دارد که شما به عنوان والدین می توانید به ایجاد اعتماد در فرزندتان و افزایش عزت نفس او کمک کنید.
وقت گذاشتن برای بچه ها باعث می شود بچه ها احساس کنند برای شما مهم هستند. تفریح کنید و با هم فعالیت هایی مانند تماشای فیلم یا بازی با توپ انجام دهید که آنها از آن لذت می برند.
به فرزندان خود توجه کامل داشته باشید و به آنها گوش دهید. از آنها در مورد دوستان، معلمان و فعالیت هایی که در مدرسه انجام می دهند بپرسید تا بفهمید که چگونه با آنها کنار می آیند. در صورت لزوم به آنها مشاوره یا کمک دهید.
فرزند خود را تحسین کنید. کودکان اغلب به خاطر کارهای اشتباهی که انجام داده اند مورد سرزنش قرار می گیرند و به ندرت به خاطر رفتار خوبشان مورد تحسین قرار می گیرند. در نتیجه، ممکن است باور کنند که هرگز نمی توانند به اندازه کافی خوب باشند. بچه ها را هر گاه کار خوبی انجام داده اند، هر چقدر هم که کوچک باشد، تحسین کنید. مثلاً «کتاب هایت را درست نگه داشته ای، کار خوب!» این به تقویت رفتارهای مثبت در آنها و ایجاد عزت نفس آنها کمک می کند.
هنگام تنبیه فرزندان خود از به کار بردن کلماتی مانند تنبل، شیطون یا احمق خودداری کنید. برچسبها به کودک شما کمک نمیکنند تا بفهمد رفتار قابل قبول چیست و ممکن است او را به این باور برساند که هرگز نمیتواند به اندازه کافی خوب باشد. درعوض، رفتارهای منفی فرزندان خود را با توضیح ناشایست بودن رفتار آنها اصلاح کنید. گفتن اینکه آنها را دوست دارید اما رفتار نادرست آنها را تایید نمی کنید، می تواند آنها را نسبت به اعمال خود آگاه تر کند.
از مقایسه بپرهیزید و کاری نکنید که فرزندانتان وقتی خوب عمل نمی کنند، مثلاً وقتی نمره خوبی در مدرسه نمی گیرند، احساس شکست کنند. این امر باعث کاهش روحیه و عزت نفس آنها می شود که به نوبه خود ممکن است آنها را کمتر مشتاق یادگیری کند و انگیزه کمتری برای تلاش بیشتر داشته باشد. در عوض، فرزندان خود را تشویق کنید و آنها را به خاطر تلاش هایشان تحسین کنید. در مورد چگونگی بهبود عملکرد آنها گام به گام بحث کنید.
مهم است که به فرزندان خود بیاموزید که در مواجهه با مشکلات مثبت و خوش بین باشند. این به افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس آنها کمک می کند و همچنین به آنها کمک می کند تا پس از شکست ها و شکست ها بهبود یابند و انگیزه خود را برای کار سخت ادامه دهند.
به فرزندان خود کمک کنید تا نقاط قوت خود را کشف کنند. فرزندتان را تشویق کنید تا فعالیت ها و سرگرمی های مختلف را امتحان کند. به آنها توضیح دهید که افراد مختلف نقاط قوت متفاوتی دارند و در کارهای مختلف مهارت دارند و باید به چیزی که در آن مهارت دارند افتخار کنند.
به فرزندان خود وظایف قابل مدیریتی را بسپارید تا خودشان انجام دهند. هنگامی که وظایف خود را به پایان رساندند، آنها را تحسین کنید. این باعث افزایش عزت نفس آن ها می شود و احساس خوبی برای قبول چنین مسئولیت هایی در آن ها ایجاد می کند. در صورت مواجهه با مشکلات یا تصمیمات اشتباه به آنها اطمینان دهید که از آنها حمایت می کنند. این به ایجاد اعتماد به نفس و استقلال آنها کمک می کند زیرا آنها از تجربیات خود یاد می گیرند.
ناتوانی یادگیری یک اختلال عصبی است که بر توانایی فرد برای پردازش و درک اطلاعات تأثیر می گذارد. این می تواند بر توانایی فرد در خواندن، نوشتن، گوش دادن، صحبت کردن، املا و انجام محاسبات تأثیر بگذارد. ناتوانی های یادگیری با ناتوانی های ذهنی یکسان نیست و نشان دهنده هوش یا انگیزه فرد نیست.
برای ارتباط با دکتر مونا فلسفی ، دکتر روانشناس خوب در تهران اینجا کلیک کنید
ناتوانی های رایج یادگیری
ناتوانی های یادگیری می تواند از نظر شدت متفاوت باشد و ممکن است تنها بر یک مهارت خاص یا ترکیبی از مهارت ها تأثیر بگذارد. آنها معمولا از بدو تولد یا اوایل کودکی وجود دارند و می توانند در طول زندگی فرد باقی بمانند.
برخی از افراد دارای ناتوانی های یادگیری ممکن است برای موفقیت تحصیلی و حرفه ای نیاز به تسهیلات داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است بتوانند با حمایت و تلاش بیشتر بر چالش های خود غلبه کنند.
ناتوانیهای یادگیری میتوانند بهطور باورنکردنی منزوی باشند، اما همچنین بسیار رایج هستند.
خبر خوب این است که به لطف پیشرفتهای پزشکی و فناوری، راههایی برای درمان این بیماریها وجود دارد تا به موانعی غیرقابل عبور تبدیل نشوند.
حقایق ناتوانی های یادگیری
تحقیقات نشان می دهد که 8 تا 10 درصد از کودکان آمریکایی زیر 18 سال دارای نوعی ناتوانی یادگیری هستند. (منبع: NINDS)
2.3 میلیون دانش آموز با ناتوانی های یادگیری خاص (SLD) تشخیص داده شده اند و تحت IDEA خدمات دریافت می کنند. این نشان دهنده 35٪ از کل دانش آموزانی است که خدمات آموزشی ویژه دریافت می کنند. (منبع: LDA)
75 تا 80 درصد دانشآموزان آموزش استثنایی که بهعنوان LD شناسایی میشوند دارای نقصهای اساسی در زبان و خواندن هستند. (منبع: LDA)
60٪ از بزرگسالان با مشکلات شدید سواد، ناتوانی های یادگیری کشف نشده یا درمان نشده دارند (منبع: LDA)
ویدئو: اختلالات یادگیری، انواع مختلف آن چیست؟
چگونه ناتوانی های یادگیری بر افراد تأثیر می گذارد
ناتوانی های یادگیری می تواند افراد را به طرق مختلف و به درجات مختلف تحت تاثیر قرار دهد. برخی از افراد مبتلا به ناتوانی های یادگیری ممکن است با مهارت های خاصی مانند خواندن یا ریاضی دست و پنجه نرم کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است در یادگیری و پردازش اطلاعات مشکل کلی تری داشته باشند.
ناتوانی های یادگیری می تواند موفقیت تحصیلی را برای فرد دشوار کند و ممکن است منجر به کاهش عزت نفس، ناامیدی و دشواری در تعاملات اجتماعی شود. با این حال، با حمایت و تسهیلات مناسب، بسیاری از افراد دارای ناتوانی های یادگیری می توانند بر چالش های خود غلبه کنند و در مدرسه و زندگی به موفقیت برسند.
یادآوری این نکته مهم است که ناتوانی های یادگیری نشان دهنده هوش یا انگیزه یک فرد نیست و هر فردی که دارای ناتوانی یادگیری است منحصر به فرد است و نقاط قوت و چالش های خاص خود را دارد.
چه کسی می تواند ناتوانی های یادگیری را ایجاد کند؟
ناتوانی های یادگیری می تواند در افراد در هر سن، نژاد و زمینه های اجتماعی-اقتصادی ایجاد شود. آنها معمولا از بدو تولد یا اوایل کودکی وجود دارند و می توانند در طول زندگی فرد باقی بمانند.
هر کسی ممکن است تحت تأثیر ناتوانی های یادگیری قرار گیرد. بسیاری از افراد مشهور با ناتوانی های یادگیری وجود دارند که با وجود مشکلات یادگیری توانسته اند بر آنها غلبه کنند و موفق شوند
ناتوانی های یادگیری می تواند ارثی باشد، مشابه سایر صفات که از طریق ژن ها از طریق خانواده ها منتقل می شود. برای افراد دارای ناتوانی های یادگیری معمول است که اعضای خانواده دیگری نیز با یادگیری مشکل داشته باشند. این نشان می دهد که ممکن است یک جزء ژنتیکی در ناتوانی های یادگیری وجود داشته باشد.
برخی عوامل ممکن است خطر ابتلا به ناتوانی یادگیری را افزایش دهند، مانند زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، و قرار گرفتن در معرض سموم یا عفونت ها در دوران بارداری. با این حال، در بسیاری از موارد، علت ناتوانی یادگیری ناشناخته است.
ویدئو: شایع ترین ناتوانی های یادگیری
اختلالات یادگیری در بزرگسالان در مقابل کودکان
ناتوانی های یادگیری می تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد و چالش ها و تاثیرات ناتوانی یادگیری ممکن است برای کودکان و بزرگسالان متفاوت باشد.
علائم اختلالات یادگیری در کودکان
برای کودکان، ناتوانی های یادگیری می تواند همگام شدن با همسالان خود را از نظر تحصیلی دشوار کند و ممکن است منجر به ناامیدی و مشکلات رفتاری شود. کودکان دارای ناتوانی یادگیری نیز ممکن است با تعاملات اجتماعی دست و پنجه نرم کنند و عزت نفس پایینی داشته باشند. دریافت حمایت و تسهیلات مناسب برای کودکان دارای ناتوانی یادگیری برای موفقیت تحصیلی و عاطفی بسیار مهم است.
علائم اختلالات یادگیری در بزرگسالان
برای بزرگسالان، ناتوانی های یادگیری می تواند همچنان بر توانایی آنها در یادگیری و پردازش اطلاعات تأثیر بگذارد. با این حال، بزرگسالان ممکن است مکانیسمها و استراتژیهای مقابلهای را برای کمک به جبران چالشهای یادگیری خود ایجاد کرده باشند. آنها همچنین ممکن است تجربیات و منابع زندگی بیشتری مانند حمایت دوستان و خانواده داشته باشند تا به آنها در مدیریت ناتوانی یادگیری کمک کند.
مهم است که به یاد داشته باشید که هر فردی که دارای ناتوانی یادگیری است منحصر به فرد است و تأثیر ناتوانی یادگیری بسته به فرد می تواند بسیار متفاوت باشد.