روش‌های ترمیم پرده‌ی بکارت

هنگامی که پرده بکارت پاره می‌شود و آسیب می‌بیند، به خودی خود بازسازی نمی‌شود. در واقع این بافت بعد از آسیب‌دیدن، توانایی ترمیم بافتی ندارد. اما برای ترمیم پرده بکارت به چه دکتری مراجعه کنیم؟ کسانی که رابطه‌ی جنسی داشته‌اند و پرده‌ی بکارتشان آسیب دیده‌است و می‌خواهند که آن را بازسازی کنند، باید به دکتر زنان مراجعه کنند که از راه‌های مختلفی به ترمیم آن می‌پردازد. بنابراین بازسازی پرده‌ی بکارت از روش‌های مختلفی امکان‌پذیر است که در ادامه به معرفی آنها می‌پردازیم.

جراحی ترمیم پرده‌ی بکارت

هایمنوپلاستی (hymenoplasty) یا عمل جراحی ترمیم بکارت، عملی است که طی آن کسی که قبلا به هر دلیلی باکرگی خود را از دست داده‌است، می‌تواند با بازسازی پرده‌ی بکارت، مجددا باکره به نظر بیاید. در این جراحی معمولا پرده‌ی بکارت به شکلی بازسازی می‌شود که بعد از برقراری رابطه جنسی، قابلیت خونریزی داشته‌باشد و باکرگی خانم را به این شکل نشان دهد. توجه داشته‌باشید که در هایمنوپلاستی از پرده‌ی بکارت مصنوعی استفاده نمی‌شود و خود بافت به شکلی جراحی می‌شود که دست‌نخورده جلوه کند.

 عمل ترمیم پرده‌ی بکارت که بقایا دارد!

شاید از خود بپرسید که دوختن پرده بکارت ممکن است؟ پاسخ جالب است. اگر کسی که باکرگی خود را از دست داده‌است، همچنان بقایای پرده‌ی بکارتش موجود باشد، می‌توان آن بخش‌ها را به هم دوخت و پرده را مجددا سالم کرد. در این موارد جراحی زمان کوتاهی نیاز دارد و بعد از زمانی کم‌تر از ۴۵ دقیقه می‌تواند به نتیجه برسد. این عمل سرپایی است و به بیهوشی عمومی نیازی ندارد. حدود ۳ تا ۴ روز طول می‌کشد تا بخیه‌ها جوش بخورند و در صورت جذبی بودن جذب شوند.‌

عمل ترمیم پرده‌ی بکارت که بقایا ندارد!

در صورتی که در اثر برقراری رابطه‌ی جنسی پرده پاره شده‌ باشد ولی هیچ بقایایی از آن به جای نمانده‌باشد، می‌توان از بافت واژن برای ساختن پرده‌ی بکارت استفاده کرد. در این موارد از بافت‌های سطحی واژن برای ساختن پرده کشیده‌می‌شود و یک پرده‌ی سالم به جای می‌ماند که در صورت برقراری رابطه‌ی جنسی، پاره شده و خونریزی می‌کند.

این عمل ترمیمی نسبت به جراحی مورد قبل سنگین‌تر بوده و نیاز به استراحت دارد. همچنین نباید تا مدتی (حدودا سه ماه) بعد از انجام جراحی ترمیمی بکارت، نزدیکی برقرار شود.

یکی دیگر از انواع جراحی‌های ترمیمی بکارت برای پرده‌ای که بقایا ندارد، آلوپلنت است که در آن از پیوند بافت استفاده می‌شود و شبیه به پرده‌ی بکارت عمل می‌کند و باکرگی را تقلید می‌کند.

در هر دو این موارد جراحی نسبت به دوختن خود بقایا به یکدیگر دشوارتر و سنگین‌تر بوده و مدت زمان بیشتری طول می‌کشد. کسانی که می‌خواهند از این دو روش استفاده کنند، باید مدتی بعد از انجام جراحی صبر کنند و از نزدیکی خودداری کنند.